کم کم فضا انتخاباتی شده چه بخواهیم و جه نخواهیم،از زیباییهای انتخابات در هردوره همین برانگیختن احساسات و عواطف از سوی کاندیداهاست،همیشه انتخابات سوژه ایی داغ برای مردم و طرفداران نامزدهاست.
این روزها با روشها و متدهای مختلفی آنهایی که در اندیشه فتح کرسی مجلس اند رفتارهایی انتخاباتی دارندکه نظیر آن را پیش از این از آنها سراغ نداشته ایم ،زیادی مهربان می شوند،نوعدوستی و همدردیشان گل می کند ،در صدر مراسم عزا و عروسی اندوه آنقدر دلسوزانه با صاحبان عزا ابراز همدردی می کنند که دل آدم کباب می شود،سالها به زادگاهشان نیامده بودند اما این روزها پیر مردهای ده می گویند چه شده فلانی بد جوری غربت آزرده خاطرش ساخته که انقدر بچه محله هارا محکم در آغوش می گیرد که نگو و نپرس.
وقتی می بیند بچه محله ها با توپ پلاستیکی و در زمین خاکی مثل کریم باقری با انگیزه و تعصب می دوند آنها را دور هم جمع می کنند و می گوید چرا شما نباید زمین مناسب داشته باشد ،بچه ها در گوشی نجوا می کنند این غریبه مهربان کیست؟
اما غافل از آنکه این غریبه بسیار آشناست!بد اخلاقی ها در رفتارهای انتخاباتی کاندیداها موج می زند،اغلب برای اثبات خود ،دیگران را نفی می کنند،آنقدر دشنام و غیبت و تخریب در شب نشینی هایشان گل می کند که انگار غیبت مثل آب خوردن سهل و گواراست،ظریفی می گفت برخی هاکه رای مردم را می گیرند و کارشان تمام می شود حتی نیم نگاهی به چارت انتخاباتی خود ندارند که دیگر این آخر معرفت است!
این روزها اگر در نشریات محلی که اتفاقا با سرمایه گذاری همین شیفتگان خدمت کاغذ کاهی شان گلاسه شده !نگاهی بیفکنیدمی بینید که با ژستی جالب در کنار جوانان و مدال آفرینان شهر ایستاده اندو و از این رفتار انتخاباتی نیز برای خود کلاه نمدی بافته اند!در جایی خوانده بودم شهید باکری آنزمان که شهردار بودند شب ها چکمه خدمت می پوشیدند و دور از چشمان مردم شهر خدمت بی منت می کردند اما حالا همین ها که انگیزه خدمت را در خانه ملت یافته اند حتی برای کلنگ زنی یا مراسمی معمولی دوست دارند عکسشان فردا رنگی رنگی ،بزرگ بزرگ چا پ شود ،می گویند تیتر مهم نیست خودم تیتر و لید و متنم یعنی رفتار دیگر انتخاباتی دیگر آمیخته با ریا با درصد بالا.
زمستان در پیش است ،یتیمانی پای افزار ندارند،سوز سرما به خانه برخی نیازمندان تاب و تحمل شان رابریده است اما برخی در شب نشینی ها و محافل خود جاهای با کلاس شهر را اجاره می کنند و ترجیح می دهند میوه هایشان مارک دارو برچسب خارجی داشته باشد این هم یک کد از رفتار انتخاباتی.
ظریف دیگری می گفت ،بعضی ها از سالها پیش در اکثر مجامع خیریه محلی عضو هیئت مدیره شده اند و حتی شرکت های تعاونی تشکیل داده اند برای روز مبادای چون امروز !انگیزه ها الهی نیست غش دارد این هم نوع دیگری از رفتار انتخاباتی،براستی همان کسانی که در هزینه زندگی شخصی خود حساب ریال و قران را دارند چطور از ماهها پیش سخاوتمندانه هزینه می کنند بدون حساب و کتاب و قدر مال خویش را و...نمی دانند !
مگر نوکری این مردم فهیمی که در تمامی صحنه ها حضور دارند نیازمند این همه حرص و جوش و سرمایه گذاری است این هم رفتار دیگر از نوع انتخابات ،البته مردم ما بسیار هوشیارند و پای صحبتشان که می نشینید همین حرف ها را با زبان بی زبانی مطرح می نمایند و به شدت نسبت به رفتارهای موسم انتخابات آلرژی فصلی دارند واز شدت غصه نه عطسه بلکه گریه اشان می گیردبه اینکه ما برای آرمانهای مقدس خود خونها دادیم و دلیر مردان و زنانی در راه وطن شهید شدند اما حالا همان کسانی که در خط مبارزه بودند خود راه را گم کرده اند و باز هم یاد جمله ایی از شهید باکری می افتم که برخی از این اوضاع خون دل می خورند،اما چه خوب است رقابت دربرای فتح کرسی خدمت نه قدرت به یک فرهنگ تبدیل شود،بد اخلاقی ها به اخلاق مداری تبدیل شود،حرمت ها حفظ گردد ،کاندیداها آنچه هستند رخ بنمایند،نماینده مجلس دو وظیفه اصلی دارد ،قانونگذاری و نظارت کلان ،خواهشا از آسفالت و اشتغال و ...وعده ندهند این از وظایف ذاتی دستگاههای اجرایی است و خلاصه آنکه رفتارهای انتخاباتی برمبنای فرهنگ انتخاباتی ظهور و بروز نماید آرزویی که محال نیست باید نامزدها هرکدام به سهم خود تلاش نمایند.

عباس احمدی ماچیانی